Journey to the Southern Islands

(၂၈.၅.၂၀၁၀)ေန႔၊မနက္(၆း၀၀)နာရီ ထိုးသည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ ကၽြန္ေတာ္၏မ်က္လံုးတစ္စံု ပြင့္လာခဲ့ပါသည္။
တစ္မိုးေသာက္ခဲ့ျပန္ျပီေပါ့။ စကၤာပူမွာေနလာခဲ့သည့္(၅)ႏွစ္လံုးလံုး ရြာျပန္သည့္ႏွစ္ၾကိမ္မွလြဲ၍ ဒီအခ်ိန္ မႏိုးဘူးေသး။ လူ၏စိတ္ကား  အလြန္စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းလွပါသည္။ ႏိႈးစက္္ေပးထားစရာမလို။ နံနက္ေစာ ေစာထရမည္ဟု စိတ္ထဲ၌ပိုင္းျဖတ္ထားလွ်င္ မိမိမွန္းထားသည့္အခ်ိန္ႏွင့္ထပ္တူနီးစြာ ႏိုးလာပါသည္။

ႏိုးလာသည္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္စတင္လုပ္ရသည့္အလုပ္ကား သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ဖုန္းဆက္ရသည့္ အလုပ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္၊လက္ မသန္႔စင္ႏိုင္အား။ သူတို႔ကို အရင္လွမ္းျပီး ဖုန္းေခၚ၍ႏႈိးရသည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ စကၤာပူပိုင္ ကၽြန္းေလးႏွစ္ကၽြန္းျဖစ္ေသာ St.John's Island ႏွင့္ Kusu Island သို႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစုျပီး အေပ်ာ္ခရီးထြက္ၾကဖို႔ပင္တည္း။ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အထူးပင္ၾကီးမားလွပါေပသည္။

ဒီတစ္ၾကိမ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းတစ္စုမွာ မ်ားစြာညီညြတ္ၾကပါသည္။ ခ်ိန္းဆိုထားသည့္အခ်ိန္ အတိုင္း နီးကပ္စြာေရာက္ရွိလာၾကပါသည္။ ရွင္းျပပါအံ့။ နီးကပ္စြာဟုဆိုသည္မွာ မိနစ္(၃၀)ခန္႔ကို ဆိုလိုပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖို႔မွာမူကား နာရီဝက္ (ဝါ) မိနစ္(၃၀)ဆိုသည္မွာ အေတာ္ေလးပင္ အခ်ိန္ကို ေလးစားသည္ဟု မွတ္ယူရပါမည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ၾက ေသာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္အားနာစြာပင္ ေစာင့္ဆိုင္းေပးၾကပါသည္။

Marina south pier ကိုေရာက္ေတာ့ (၈)နာရီရွိပါျပီ။ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုး စံုၾကတဲ့အခ်ိန္ကေတာ့ ပထမဆံုး ferry boat စထြက္ဖို႔ (၅)မိနစ္အလိုျဖစ္ပါသည္။ နံနက္(၉)နာရီမွာ ပထမဆံုး ferry boat စထြက္ ပါသည္။ ေမလ(၂၈)ရက္ေန႔သည္ စကၤာပူရံုးပိတ္ရက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေပ်ာ္ခရီးထြက္မည့္သူမ်ားကို မ်ားျပားစြာ ေတြ႔ျမင္ရပါသည္။ အမ်ားစုမွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားပင္ျဖစ္ၾကပါသည္။ ခရီးသြားျခင္းအေလ့အထမွာ အေတာ္ပင္ေကာင္းလွသည္။ ဗဟုသုတမ်ားစြာရ၏။ ေငြေၾကးခ်မ္းသာေသာႏိုင္ငံမ်ားမွာမူ အားလပ္ရက္ရွည္ မ်ား၌ ေကာင္းႏိုးရာရာ ေဒသမ်ားသို႔ ခရီးထြက္ၾကေလသည္။

Marina south pier

“ ေစာင့္ေနရတာ နာရီဝက္ရွိသြားျပီ....”

 “ Ferry ထြက္ေတာ့မယ္ေဟ့...တက္ၾကစို႔ ”

သားေတာ္ေမာင္ တစ္ႏွစ္ျပည့္ျပီ....

ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ေမသံုးဆယ့္တစ္မွာ မင္းေရာက္လာခဲ့တယ္။

ေကာင္းကင္တခြင္လံုး လင္းလက္ေတာက္ပလို႔ေပါ့။

ေသးငယ္တဲ့အိမ္ကေလးထဲ ေျခေကြး၊လက္ေကြး

ကိုးလၾကာေနခဲ့ရေတာ့ ပင္ပန္းေနရွာမွာေပါ့။

………..မင္းေရာက္လာခဲ့ျပီပဲကြာ……….

မင္းရဲ႕ေန႔သစ္ေတြကို အစြမ္းကုန္ထုဆစ္လိုက္ပါ။

မင္းရဲ႕အေတာင္ပံေတြကို ျဖန္႕ကားပ်ံသန္းလိုက္ပါ။

မင္းအနားမွာ ငါတို႔ဝိုင္းရံေနမွာေပါ့။

ဇာနည္(၁၀၀၅၃၀)

ျပည္သူခ်စ္ေသာ ေမရွင္ (၁၁)

ေရႊဝါဖူး

ေရး- စန္းေသာ္တာ      ဆို-ေမရွင္

ထက္ေကာင္းကင္ မိုးဖ်ားကသြန္းလာ၊ ရြာမယ့္ေရႊမိုးကိုေစာင့္ကာ၊ ပိေတာက္ျမိဳင္ သင္းပ်ံ႕လႈိင္လို႔သာ၊အံုထူး ငံုဖူးလႊာ၊ ပယင္းေရာင္ ဝင္းေျပာင္လို႔သာ၊ ေရႊမိုးကို ကိုးကားေနရွာ၊ ထက္ေကာင္းကင္ မိုးဖ်ားကသြန္းလာ၊ ရြာမယ့္ ေရႊမိုးေစာင့္ကာ၊ ပြင့္ဖူးလႊာမိုးကို ေမွ်ာ္ကိုးကာ၊ ေစာင့္စားေနရရွာ။

သံျပိဳင္။ ။ ( ေဟမာရဂံုနန္းမွာ ပြင့္လန္းေနခ်င္ရွာ၊ ေပၚလာကိုေရႊမိုးရာ သေဝထိုးကာ၊ လွည့္စားလို႔သာ  ေနအားတာ )2 ။

( ခ်စ္သူပန္း ပြင့္လန္းဖို႔ရာ၊ ကိုေရႊမိုးကို ေမွ်ာ္ကိုးမိတာပါ၊ ေၾသာ္ ပင္နန္း၊ ခင္မွန္း၊ တင့္ဆန္းဖို႔ရာေလ၊ ကိုေရႊမိုးရယ္ မိုးရယ္၊ ေမတၱာေရသြန္းျဖိဳးပါ )2 ကိုအမၺဳန္ေမာင္ရာ၊ ဂ်ိဳးဂ်ိမ့္ဂ်ိမ့္ညံကာ၊ မိုးစိမ့္စိမ့္ ျမန္မၾကာ၊ ဖ်န္းေစခ်င္တာ၊ ေမွ်ာ္ရွာသူပန္းညွာ ယိမ္းယိုင္ႏြဲ႔ေနရွာ၊ ေပၚလာႏိုင္ခဲတာ၊ သြန္းပါမိုးေဒဝါ၊ ကိုအမၺဳန္ ေမာင္ ရာ၊ ဂ်ိဳးဂ်ိမ့္ဂ်ိမ့္ညံကာ၊ မိုးစိမ့္စိမ့္ ျမန္မၾကာ၊ ဖ်န္းေစခ်င္တာ၊ ( ေရႊဝါဖူး မိုးေရကို၊ အထူးပင္ေစာင္ေနရွာ )2 ျမိဳင္ေဟမာစံုမွာ လွမ္းပြင့္ဖို႔ရာ၊ ကိုအမၺဳန္ေမာင္ရာ၊ ဂ်ိဳးဂ်ိမ့္ဂ်ိမ့္ညံကာ၊ မိုးစိမ့္စိမ့္ ျမန္မၾကာ၊ ဖ်န္းေစခ်င္တာ။

သံျပိဳင္။ ။ ( ေဟမာရဂံုနန္းမွာ ပြင့္လန္းေနခ်င္ရွာ၊ ေပၚလာကိုေရႊမိုးရာ သေဝထိုးကာ၊ လွည့္စားလို႔သာ ေနအားတာ )2 ။

ခ်စ္ရေအာင္

ေရး- စန္းေသာ္တာ      ဆို-ေမရွင္

ကုန္သည္ေယာင္ေယာင္၊ ဘီေအေယာင္ေယာင္၊ အမ်ားေက်ာ္ၾကားသိေစေအာင္၊ အစားၾကီစားလို႔ အႂကြားၾကီးႂကြားကာ၊ လွည့္ကာပတ္ကာေနတယ္ေမာင္၊ လူပ်ိဳေယာင္ေယာင္၊ ဘိုေကေျပာင္ေျပာင္၊ ေရေမႊး ကိုလည္း အိတ္မွာေဆာင္၊ ျမင္းပြဲသြားသလို၊ မင္းပြဲသြားသလို၊ ဂ်ပိုးေသာင္းေျခာက္ေထာင္၊ ဒီဟာေတြကို ေမာင္ေရွာင္၊ အမ်ားနဲ႔ေတာ့ မတူေလေအာင္၊ တည္တည္ၾကည္ၾကည္ သေဘာေကာင္းနဲ႔ ေအးေအးေနပါ ေမာင္၊ လည္ခ်င္လည္ ေမာင္၊ ေပ်ာ္ခ်င္ေပ်ာ္ ေမာင္၊ သေဘာေတာ္တိုင္း ျဖစ္ေစေအာင္၊ၾကိဳးစားလို႔ ရိုးရိုး ကေလးကြယ္၊ ပ်ိဳနဲ႔ခ်စ္ရေအာင္။

( အႏွစ္တစ္ရာ ခ်စ္ေအာင္ ရြက္ေဆာင္၊ လူယုတ္နဲ႔မေပါင္းနဲ႔ေမာင္၊ ကိုယ့္အလို သေဘာကိုေျပာ ေမာင္၊

ခင္အျမဲပဲ ခ်စ္ရေအာင္)2 ။

ရိုးရိုးသားသားကေလးနဲ႔ ၾကင္နာခ်စ္ရေအာင္၊ ေနပါေမာင္ ( စိတ္ရင္းျဖဴတာကိုေဆာင္ )2 ကိုကိုၾကည္ျဖဳ မွာကို ခင္သိေအာင္၊ ေျပာျပပါေမာင္၊ ဆူဆူပူပူမေနရေအာင္၊ ခ်စ္လက္စမို႔ျမဲရေအာင္၊ ရြက္ေဆာင္၊ ကိုကိုခင္နဲ႔ေမတၱာၾကိဳးေနွာင္။

( အႏွစ္တစ္ရာ ခ်စ္ေအာင္ ရြက္ေဆာင္၊ လူယုတ္နဲ႔မေပါင္းနဲ႔ေမာင္၊ ကိုယ့္အလို သေဘာကိုေျပာ ေမာင္၊

ခင္အျမဲပဲ ခ်စ္ရေအာင္)2 ။

ေလသာေဆာင္

ေရး- ၾကည္တခြန္     ဆို-ေမရွင္

သာသာယာယာခ်ိန္မွာ၊ ေလညင္းေလးကျဖာ၊ ပန္းေပါင္းရနံ႕စံုျဖာ၊ ေသာ္တာေရာင္ထိန္ဝါ၊ စိတ္ေအး ခ်မ္းျမစရာ၊ ၾကည္ႏူးလို႔သာ၊ ေမွ်ာ္ကာမွန္း တမ္းတကာ၊ ေလသာေဆာင္ ေဘြသဥၨာခ်စ္တင္းဖြဲ႕ဖို႔ရာ၊ ျမန္းႂကြခဲ့ပါ မယ့့္ဖူးစာ။

သံျပိဳင္။ ။( ခ်စ္တဲ့သူကိုေတြ႕မွသာ စိတ္ေပ်ာ္ေမြ႕မွာ၊ စန္းလေသာ္တာ မင္းကသာ၊ ေဆာင္ၾကဥ္းခဲ့ပါ။)2 ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါ မျမင္ရၾကာ၊ ခ်စ္တဲ့သူကို စြဲမက္စရာ၊ စိမ္းကားရက္စက္တာ။

( စိေႏၱယ်ာရွင္မွာ ႏွိမ္ေျခြဝပ္တြားကာ၊ ဆီမီးကပ္ကာ၊ သစ္သီးကပ္ကာ၊ ေတာင္းဆုပန္ထြာမွာ)2 ပ်ိဳေရာ္ ရမ္းကာ လြမ္းကာ၊ ေမာင္ႂကြျမန္းပါ ခင့္ေဆာင္ခန္းကိုသာ၊ ေလသာေဆာင္နန္း ခန္းလည္မွာ၊ တူစံုခ်စ္ ေရးႏႊဲေပ်ာ္ကာ၊ ေရႊက်ိန္စာ သစၥာထားၾကမွာ၊ ပ်ိဳ႕စိတ္ဓါတ္ဟာ၊ ရႊင္ျမဴးစြာ ထူးလွတာ၊ ၾကင္ေဖာ္သူအခ်စ္ ဦးကေတာ့ မလာ။

ေၾကြလြင့္သြားေသာ အႏုပညာရွင္မ်ား

မေန႔က ၂၀၁၀ခုႏွစ္၊ေမလ(၁၆)ရက္ေန႔တြင္ သုခကမၻာအထူးကုေဆးရံု၌ စာေရးဆရာ၊ အဆိုေတာ္၊ ရုပ္ရွင္ မင္းသားသုေမာင္ ေခၚ ဦးဗလ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဦးသုေမာင္ကို ဖခင္ျဖစ္သူ စာေရးဆရာ၊ ဒါ႐ိုက္တာ ဦးသာဓုႏွင့္ မိခင္ ေဒၚခင္ညိဳက ၁၉၅၁ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ေမြးဖြားခဲ့ျပီး သား(၄) ေယာက္အနက္ ဒုတိယေျမာက္သားျဖစ္ပါတယ္။ အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႔ရရွိကာ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ယုဝတီ ဂ်ာနယ္တြင္ စာျပင္အလုပ္ဝင္လုပ္ရာမွ ကဗ်ာမ်ားေရးဖဲြ႔လာရင္း စာေပေလာကသို႔ေရာက္ရွိလာျပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ ဂီတနယ္ဘက္သို႔ပါ ဝင္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။

ပထမဆံုးဝတၳဳတိုကို အုပ္စိုး ဆိုသည့္ ကေလာင္အမည္ႏွင့္ ေရးသားခဲ့ျပီး ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ဝတ္မႈံဂ်ာနယ္၌ ေဖာ္ျပခံရသည့္ “သနပ္ခါးရည္က်ဲက်ဲ” ဆိုသည့္ ဝတၳဳျဖစ္ပါတယ္။ ၄င္းအုပ္စိုးဆိုေသာ ကေလာင္အမည္ကို ဦးသာဓုက ေဝဖန္ရာမွစ၍ ဦးသာဓုမသံုးျဖစ္ေတာ့ေသာ ကေလာင္အမည္ သု=ေကာင္း ေသာ၊ ေမာင္=လူကေလး အဓိပၸါယ္ရေသာ သုေမာင္အမည္ျဖင့္ေရးသားသည့္ ပထမဆံုးဝတၳဳတိုမွာ “ငယ္အိပ္မက္”  ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္၌ ရႈမဝ မဂၢဇင္းတြင္ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ အခ်စ္၊ အခ်စ္လား.. သူဖ်ား ေနတယ္၊ အခ်စ္ႏွင့္သူ၏ကိုကို၊ မ်ိဳရိုးထဲမွ ဆိုးေပၾကီးမ်ား၊ ကြမ္းစကားစေသာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေသာ စာအုပ္မ်ား ေရးဖြဲ႔ခဲ့ပါတယ္။

သြားပါမ်ား ခရီးေရာက္

 စကၤာပူအေရွ႕ဖ်ားမွာရွိတဲ့ Pulau Ubin ကၽြန္းကေလးကို အလုပ္သမားေန႔(၁.၅.၂၀၁၀)မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုျပီးသြားခဲ့ပါတယ္။ ပထမေတာ့ သြားဖို႔ အစီအစဥ္မရွိပါဘူး။ ေကာက္ခါငင္ကာ စီစဥ္လိုက္ရတာပါ။ ေအာ္.... ျဖစ္ပံုမ်ားေျပာပါတယ္။ အလုပ္ကေလး ႏွစ္ရက္ပိတ္လို႔ ေအးေအးေဆးေဆးႏွပ္မလို႔ ၾကံပါတယ္။ မေအးေဆး လိုက္ရပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြမ်ား အလုပ္ပိတ္ေတာ့မွ ကိုယ့္ဒုကၡကိုယ္ရွာျပီးေတာ့ ပိုျပီး ပင္ပန္းေနသ လိုပဲ။ (တကယ္လဲ ပင္ပန္းပါတယ္။ အလုပ္ဖြင့္ရက္ေတြကမွ သက္သာေသးတယ္။)

Departure @ Changi Village

ကဲ..ကဲ..သြားၾကမယ္လဲဆိုေရာ ကိုမ်ိဳးေအာင္က ဂစ္တာယူလာခဲ့ပါဆိုျပီး အမွာေတာ္ဆက္သမို႔ ကၽြန္ေတာ္ ကလဲ သိပ္ျပီးမယူခ်င္ရွာပါဘူး။ ဂစ္တာအိတ္ကို တမ္းဆြဲပါတယ္။ တစ္ခါမွလဲ မေရာက္ဘူးေတာ့ ကၽြန္း အေၾကာင္းလဲ မသိပါဘူး။ စက္ဘီးနင္းရမွာကိုေတာ့ သိတယ္။ ဒါေပမဲ့ စက္ဘီးစီးသြားျပီး အရိပ္ေကာင္း တဲ့ေနရာေလးေရာက္ရင္ နားျပီး အရင္ကလို စားၾက၊ ေသာက္ၾက၊ ဂစ္တာတီးျပီး သီခ်င္း ဆိုၾကမယ္ထင္တာ ေပါ့။ ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ။ တစ္ေနကုန္ ဂစ္တာၾကီးလြယ္ျပီး စက္ဘီးစီးလိုက္ရတာပဲ အဖတ္တင္ပါတယ္။ အခုထက္ထိ တင္ပါးေတြ ၾကိမ္းေနတုန္းပဲ။

ီ

" Pulau Ubin အေဝးမွ လွမ္းျမင္ရစဥ္ "

 " မာလိန္မွဴးၾကီး "

" သူငယ္ခ်င္းေတြ "

" Welcome to Pulau Ubin "