မိတ္ေဆြစစ္ဆိုတာ ဒီလိုပါ။

ျပည္သူခ်စ္ေသာ ေမရွင္ (၁၂)

ပါရမီေတာ္

ေရး- ျမိဳ႕မျငိမ္း    ဆို- ေမရွင္

ရင္၌ျဖစ္ေသာသားလို မဟာကရုဏာပြား သနားေတာ္မူသည္၊ ၾသဃ ဝဲသံသရာ က်င္လည္ရရွာ၊ ေဝေနယ် ဘဝစံုညီ။

အျမိဳက္ေရေအးတိုက္ကာ၊ လူနတ္ျဗဟၼာအား တရားျပကယ္မည္၊ ေဗာဓိသေလာင္းလ်ာပါရမီ၊ သေခ်ၤမ်ားစြာ ကမၻာက က်င့္ရွာသည္၊ အလြန္တမင္း စြန္႕ျခင္းငါးလီ၊ ပဥၥနဟာ ပရိစာဂီ၊ ေလာကတၳဉာတတၳံ ဗုဒၶတၳစရိယာ က်င့္ခဲ့ရွာသည္၊ ေလာကသံုးပါးတို႔၏ စီးပြားကိုမ်ားေအာင္ေဆာင္သည္၊ မ်ိဳးေတာ္၊ ေဆြေတာ္၊ ေရႊေတာ္ အေပါင္း၏ ေကာင္းက်ိဳးသာေမွ်ာ္ကိုးရည္၊ သဗၺညဳတဉာဏ္ကို ေရွ႕ရႈသံေမၺာဓိ ဆုပန္သည္၊ ဆည္းပူး ရွာခဲ့သည္၊ သံုးဆယ္အျပား ဘုရားပါရမီ။

သဒၶါသန္သည္၊ ဘံုနန္းဗိမာန္အိုးအိမ္၊ စည္းစိမ္နယား ရင္ဝယ္သားလည္း မခင္သည္၊ မဟာပထဝီ ႏွစ္သိန္းေလးေသာင္းထုလို၊ အသားေတာ္စု ဘယ္သူျပဳျပဳလွဴမည္၊ အေသြးထုတ္ေဝ သမုဒ္ေရ အမွ်ညီ၊ ဘိသိက္ေတာ္ခံ မကိုဋ္ေဆာင္း၊ ေခါင္းျဖတ္ဒါနအလွဴ ဘယ္သူမမီ၊ ဇာမဏီသားမ်ိဳး က်င့္ရိုးမွန္သည္၊ အဓိ႒ာန္ေတာ္အတြက္ မပ်က္ေပသည္၊ ဆိုထံုးႏွလံုးျပဳကာ က်င့္ရွာသည္ ဒါနပါရမီ။

စြန္႔ခြာေလသည္၊ စၾကာဝဠာ စည္းစိမ္မခံလိုျပီ၊ ဆိတ္ျငိမ္ရာမွီခို ေတာျမိဳင္ရပ္ဆီ၊ ညႊန္ျပေပသည္၊ တစ္ကမၻာလံုး လင္းေအာင္ ၾကံေဆာင္သည္၊ ထြန္းလင္းဆီမီးေရာင္ျခည္၊ လင္းေစေတာ့သည္၊ ေယာကၤ်ားပီပီ လက္ရံုးရည္၊ ဘယ္ဆီေသာင္ကမ္း လွမ္းမျမင္ႏိုင္သည္၊ သမုဒၵရာကို ခုႏွစ္ရက္ေတာင္ ကူးလ်က္ ေအာင္ႏိုင္ သည္၊ ဝီရိယာစြမ္းထုတ္ ၾကိဳးကုတ္ပါရမီ၊ ေလာင္းျမတ္အာဇာနည္။

အလွ်ံေျပာင္ေျပာင္ လွံဓားထက္စြာမ်ားနဲ႕ လက္ေျခအသား သူျဖတ္ျငားလည္း မျဖဳန္သည္၊ ရန္သူသည္ ကိုယ့္ထီးနန္းကိုလုေတာင္၊ ေမတၱာပြား ကိုယ္က်င့္တရားျမတ္ခႏၱီ၊ ေတာသုဥ္းေအာင္ မီးေလာင္ပတ္လည္၊ မိန္႔ေတာ္မူသည္၊ မွန္ေသာစကားျဖင့္ ထိုမီးကိုေရွာင္ေစျပီ၊ ကိုယ္ေတာ္စိုးေႏွာင့္ ေရႊစိတ္မတုန္သည္၊ သိကၡာေတာ္မပ်က္တည္ၾကည္၊ ခ်စ္မုန္းကင္းတဲ့ ဥေပကၡာတရားပါရမီ။

နန္းေကသီ

ေရး- ေရႊျပည္ေအး    ဆို- ေမရွင္

မ။   ။ ပင္တိုင္ေတာ္ဦး ေက်ာ့မွဴးရယ္တဲ့ေကသီ၊ ေရႊညီလာက ေမွ်ာ္မွန္းကာ၊ အေဆာင္ေတာ္ထဲ သန္းေခါင္ေက်ာ္ဆဲမယ့္၊ တစ္ကိုယ္ေတာ္တည္း ေပ်ာ္ပါပဲ ေရႊသည္းဘဝင္မွာ၊ မရႊင္ႏိုင္ပါ၊ ေမွ်ာ္ဆဲေမွ်ာ္ကာ၊ မေပၚလာ ေမာင္ဘုရားအတြက္သာ၊ သက္ညွာသနားသင့္ေတာ့တာ။

က်ား။    ။ တစ္ပါးခင္ႏွမ ပ်ိဳသူဇာ၊ သနားခ်င့္စရာ ေရႊမ်က္ႏွာ၊ ေမာင့္ၾကင္ရာ နန္းသူခင္မွာ၊ လွမ္းယူခ်င္စရာ၊ ဘိသိက္သြန္းကာ ေအာင္ပြဲ (ဆင္သ)2၊ ေတာင္ညာစံထားမယ္ ယံုပါ၊ ႏွစ္ပါးျမတ္စံုလာ၊ သိၾကားနတ္ ႏွင္းအပ္ကာ၊ စုလ်ားဆင္မယ္ ေမာင့္ဖုရားပါ။

မ။   ။ ေဝလန္းေခၽြသန္း ေရျဖန္းခံ နန္းျမင့္သီတာ၊ စက္ပါေတာ္ျငား မေပ်ာ္အားပါ၊ နန္းဦးတင္ ေရႊပလႅင္ဖြား ၾကြေတာ္မူပါ ေမာင္ေတာ္ဖုရား။

က်ား။    ။ ထိပ္ေခါင္တင္တစ္ပါးရဲ႕ ဆပြားတဲ့ေမတၱာ၊ မဟာဂရုဏာ၊ ( တႆကီဘုန္းရဲ႕ တာရွည္မမုန္း သကြယ့္၊ ပါရမီသံုးမယ့္စကား )။

မ။   ။ အလိုဝပ္တြား၊ ခ်စ္စမ္းပါဘုရား၊ ခင္ႏွမနန္းညႊန္႔လ်ာ အပါးေတာ္က ခစားမွာ။

က်ား။    ။ နန္းေကသီေက်ာ့မွဴးခင္ရဲ႕ အမရာကိႏၷရီ မယ္မဒၵီပံုပမာ။

မ။   ။ (သနားဂရုဏာ ေမတၱာ)2 ခ်စ္ၾကိဳးေႏွာင္ကာ ၾကင္နာပါဘုရား။

က်ား။    ။ ေကာင္းျခင္းငါးျဖာ ကင္းေျခာက္ပစ္ကြာ၊ အဂၢမေဟသီ ေဒဝီတစ္ပါးရဲ႕ လက္ယာေတာ္ထား စံစားခ်င္တာ။

က်ား+မ။    ။ နိဗၺဴအမတျပည္ေခမာ၊ လွမ္းၾကပါစို႔ တို႔ႏွစ္ပါး၊ ရာထူးကိုပန္ရြယ္ထား၊ ၾကည္လင္စြာ ဒီပကၤရာ၊ ျမတ္စြာဘုရား မွာသစၥာထား။

 မ။   ။ အလိုဝပ္တြား၊ ခ်စ္စမ္းပါဘုရား၊ ခင္ႏွမနန္းညႊန္႔လ်ာ အပါးေတာ္က ခစားမွာ။

ကိုကို႕မ်က္ႏွာ 

ေရး- တကၠသိုလ္လွ    ဆို- ေမရွင္ 

ေသာ္တာေငြေရာင္ျဖာစဥ္လည္း မေပၚလာႏိုင္ပါ၊ ပ်ိဳ႕သက္ညွာ၊ ေစာင့္ရတာ ေခြယိုင္းႏြမ္းပန္းရွာ၊ ေဖာ္ကြာသူ ခင္အစဥ္ပဲေမွ်ာ္ရွာ၊ ေသာ္တာမင္းနဲ႕သာ၊ ပ်ိဳ႕အခ်စ္ကို ေဆာင္ယူႏွင္းပါ။

တစ္ကိုယ္ရည္တည္း လြမ္းစေဖာ္ေနရာ၊ မၾကာခင္ဘဲ ပ်ိဳ႕မ်က္စိေအာက္ေရွ႕ပါ၊ ( ကိုကို႔မ်က္ႏွာ၊ ေမာင္ေမာင့္ မ်က္ႏွာ၊ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ရႊင္ျပံဳးကာ၊ ေတြ႕ရတာ လမင္းရဲ႕ပမာ၊ ပဝင္းခဲ့တာ၊ ေဖာ္ကြာသူပန္းညွာ၊ ျမန္းဖို႔လန္းဆန္းလို႔သာ၊ တစ္ကိုယ္ရည္တည္း လြမ္းစေဖာ္ေနရာ၊ မၾကာခင္ပဲ ပ်ိဳ႕မ်က္စိေအာက္ေရွ႕မွာ၊ ကိုကို႕မ်က္ႏွာ ေရႊပါးအပ္ကာ၊ ေသာ္တာတိမ္ဖံုးစဥ္မွာ။)2

ၾကည္ျပာပြင့္ဖူးညွာ၊ လန္းစင္တစ္ျပင္လံုးမွာ၊ ပ်ိဳ႕ေမာင္မလာလို႕ ေစာင့္ရတာ၊ ခိုက္ခိုက္တုန္ေနရွာ၊ သာယာခ်ိဳေအးစြာ၊ ေတးသံကိုေပးကာ၊ ေထြးပိုက္ဦးမယ့္ သက္လ်ာ၊ ဘာေၾကာင့္ပ်ိဳ႕ဆီမလာ။ 

တစ္ကိုယ္ရည္တည္း လြမ္းစေဖာ္ေနရာ၊ မၾကာခင္ဘဲ ပ်ိဳ႕မ်က္စိေအာက္ေရွ႕ပါ၊ ( ကိုကို႔မ်က္ႏွာ၊ ေမာင္ေမာင့္ မ်က္ႏွာ၊ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ရႊင္ျပံဳးကာ၊ ေတြ႕ရတာ လမင္းရဲ႕ပမာ၊ ပဝင္းခဲ့တာ၊ ေဖာ္ကြာသူပန္းညွာ၊ ျမန္းဖို႔လန္းဆန္းလို႔သာ၊ တစ္ကိုယ္ရည္တည္း လြမ္းစေဖာ္ေနရာ၊ မၾကာခင္ပဲ ပ်ိဳ႕မ်က္စိေအာက္ေရွ႕မွာ၊ ကိုကို႕မ်က္ႏွာ ေရႊပါးအပ္ကာ၊ ေသာ္တာတိမ္ဖံုးစဥ္မွာ။)2

ေလေနတဲ့ စိတ္

အခုခ်ိန္မွာ ဘာျဖစ္ခ်င္သလဲလို႔ ေမးလာခဲ့ရင္ ရြာကို အျမန္ဆံုးျပန္ခ်င္တယ္လို႔ ေျဖမိမွာပါ။ ေနခ်င္စိတ္ကို လံုးဝမရွိေတာ့ပါဘူး။ ကဲ...ဒီေလာက္ေတာင္ ျပန္ခ်င္ေနတာ ျပန္ေလကြာ...ဆိုေတာ့လဲ ျပန္လို႔မရျပန္ဘူး။ စိတ္ေတြရႈပ္၊ စိတ္ေတြညစ္ျပီး စိတ္ဓါတ္ေတြက်ေနပါတယ္။ တစ္ခါတေလေတာ့ ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေတြေပၚမွာ ဂစ္တာတီးျပီး ကိုမြန္းေအာင္ရဲ႕သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ကို ညည္းညဴေနခ်င္မိတယ္။

“ ညရဲ႕သန္းေခါင္ယံ အိပ္မေပ်ာ္ေသးခ်ိန္၊ ဂစ္တာေလးကို အေဖာ္ျပဳရင္း တီးခတ္စဥ္၊ တိမ္ညိဳေတြရယ္ အံုကာမႈိင္းေတာ့၊ ကိုယ္ေလ ရင္မွာပူပင္လာတယ္ ေသာကေပြ...... ”

အဲဒီလို သီခ်င္းဆိုလိုက္ရရင္ပဲ ရင္ထဲမွာ တစ္ပိုင္းတစ္စေတာ့ ေအးျငိမ္းသြားသလို ခံစားလိုက္ရမွာ က်ိမ္းေသပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနတဲ့စိတ္ကို သီခ်င္းေအးေအးေလးေတြဆိုေနရင္ ျဖစ္ပါ့မလားလို႔ေတြးမိျပီး Rock သီခ်င္း ခပ္ျပင္းျပင္းေလးေတြ ဆိုခ်င္မိျပန္ေရာ....။ ၾကည့္ေလ...ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အေျပာင္းအလဲ ျမန္ေနတဲ့စိတ္လဲဆိုတာ....။

ေဇာ္ဝင္းထြဋ္၊ ေလးျဖဴ၊ အငဲ၊ မ်ိဳးၾကီး၊ ဟယ္ရီလင္း၊ အာဇာနည္တို႔ရဲ႕သီခ်င္းေတြဆိုျပီး ေပါက္ကြဲ ပစ္လိုက္တယ္။ ရင္ထဲမွာ ဘာမွ မက်န္ေအာင္ ဖြင့္ခ်ပစ္လိုက္တယ္။ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ နာက်င္ ေနတဲ့အထိ.....အသံေတြ ကုန္ဝင္သြားတဲ့အထိ......ညစ္ေနတာေတြ လန္းသြားတဲ့အထိေပါ့။ ျပီးမွ က်ားေအးေအးေလး ေမာ့ေသာက္ခ်လိုက္မယ္။ မေကာင္းဘူးလားဗ်ာ။ အင္း....ျပီးေတာ့မွ....

“ကမၻာေျမအတြက္ လာျခင္းေကာင္းပါေစ၊ ေမြးဖြားသန္႔စင္လာ အေဖ၊အေမတို႔သားေလး၊ ၾကိဳဆိုတယ္ ျဂိဳလ္ေတြ၊နကၡတ္ေတြရယ္...............အေဖ၊အေမေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ အဆံုးအဆမဲ့ သားငယ္ေရ၊ ေကာင္းေသာ မနက္ျဖန္ေတြ၊ယူလာႏိုင္မလားေဟ့ ”

ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ရဲ႕သီခ်င္းေလးညည္း၊ ဂစ္တာကိုထမ္းျပီး ျပန္ေတာ့မယ္။ သားေလးေၾကာင့္ ႏြမ္းညစ္ေနတဲ့ စိတ္ေတြကို စိတ္ထဲမွာတင္ပဲ ေလွ်ာ့ခ်လိုက္မိတယ္။ အားတင္းျပီး ဆက္ေနရပါအံုးမယ္။ သားနဲ႔အတူ ကစားခြင့္ရမယ့္ေန႕ေတြ ေရာက္လာေတာ့မွာပါ။