သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က mail ပို႔လာတယ္။ ျပႆနာတစ္ခုကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းမလဲတဲ့။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ (အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ေပါ့) ျဖစ္လာတဲ့ ျပႆနာတစ္ခုကို ေခါင္းေအးေအးထားျပီး ေျဖရွင္းဖို႔ထက္ ဝုန္းဝုန္း ဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔ မစဥ္းစား၊ မဆင္ျခင္ပဲ လက္လြတ္စပယ္ ေျဖရွင္းတတ္ ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ အမွားေတြ ေတြ႔ရေတာ့တာေပါ့။ မျဖစ္သင့္တာေတြလဲ ျဖစ္လာ တတ္တာေပါ့။ အသက္ေတြၾကီးလာေလေလ သင္ခန္းစာေတြ ပိုရရလာေလပါပဲ။ တစ္ခါတေလၾကေတာ့လည္း တန္ဖိုးၾကီးၾကီး ေပးျပီး ရယူလိုက္ရတာလဲ ရွိပါတယ္။
သူ႔ရဲ႕ mail ထဲမွာ “ ပညာတတ္နဲ႕ပညာမဲ့ ဘာေတြကြာမယ္ ထင္ပါ သလဲလို႕ ေမးထားပါတယ္။ ဘာမွမကြာပါဘူး။ ကိုယ္၊ လက္၊ ေျခ အားလံုးအတူတူပါပဲ။ တစ္ခုပဲကြာတယ္။ ျပႆနာတစ္ခုကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတယ္.....ဆိုတာပါပဲလို႕ ျပန္ေျဖထားပါတယ္။
“ ျပႆနာတစ္ခုကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမလဲ ”
တစ္ခါက မုဆိုးၾကီးတစ္ေယာက္ဟာ သူ႕သားကို အသိပညာတစ္ခု ေပးခ်င္လို႕ သူေတာလိုက္သြားရာကို ေခၚသြားသတဲ့။ တစ္ေနရာလဲေရာက္ေရာ ကမူေလးတစ္ခုမွာ ေခြးတစ္ေကာင္က ေနပူစာလႈံေနသတဲ့..။ ဖခင္မုဆိုးၾကီးက သူ႕သားကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ခိုင္းျပီး ေနပူစာလႈံေနတဲ့ ေခြးကိုမထိေစဘဲ ေခြးရဲ႕သို႕ေဘးေရာက္ေအာင္ ခဲလံုးတစ္လံုးနဲ႕ပစ္ေပါက္လိုက္တယ္။
ေခြးဟာ သူ႕ေဘးနားက်လာတဲ့ ခဲလံုးေၾကာင့္လန္႕ျပီး ေငါက္ခနဲ ထရပ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ဘာရယ္ညာရယ္မွန္းမသိေပမယ့္ ခဲလံုးမွန္းေတာ့ သူသိတယ္။ လန္႔ျပီး ေဒါသထြက္ေနတဲ့ ေခြးဟာ ခဲလံုးကိုသာ လိုက္ကိုက္ေနေတာ့တယ္။ ေခြးဟာ ခဲလံုးက သူ႕ကိုလဲ လာမထိဘူး၊ စားစရာလဲ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိေနေပမဲ့ ခဲလံုးကိုသာကိုက္ေနတယ္..။ ဒီျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ျပီး သားအဖႏွစ္ေယာက္ ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္...။
ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ မုဆိုးၾကီးဟာ သူ႕သားကိုေခၚျပီး ေတာထဲကိုထြက္လာခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ သူတို႕ဟာ ေနရာအခ်က္အျခာေကာင္းတဲ့ သစ္ပင္ေပၚမွာ ေနရာယူၾကတယ္...။ သူတို႕ေနရာယူတဲ့ သစ္ပင္ရဲ႕ေရွ႕ဖက္မွာ ေက်ာက္ဂူတစ္ဂူရိွတယ္။ ေက်ာက္ဂူဝမွာ ျခေသ့ၤတစ္ေကာင္ဟာ ေနပူစာလႈံေနတယ္။
ဖခင္မုဆိုးၾကီးဟာ သူ႕သားကိုျငိမ္ျငိမ္ေနဖို႕ေျပာျပီး ျခေသ့ၤကို မထိေစဘဲ ျခေသ့ၤရဲ႕လက္နဲ႕လည္ပင္းၾကားထဲကို ျမားတစ္စင္း ပစ္ထည့္လိုက္တယ္..။ ျမားကလည္း လိုရာေနရာကို ကြက္တိပါပဲ။ ျခေသ့ၤရဲ႕ လည္ပင္းနဲ႕လက္ၾကားထဲကို သြားစိုက္ဝင္ေနတယ္။ စြပ္ခနဲ လာစိုက္တဲ့ ျမားကို ျခေသ့ၤက ျဖတ္ခနဲၾကည့္ပါတယ္..။ ဒါေပမဲ့ ျခေသ့ၤက ဘာမွမလုပ္ပဲ သူ႕လက္ၾကားထဲ လာစိုက္တဲ့ ျမားကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ျပီး ျငိမ္ေနတယ္။
ခဏၾကာေတာ့ ျမားလာရာလမ္းေၾကာင္းကို ေမွ်ာ္ၾကည့္တယ္..။ ျပီးေတာ့ ျမားကိုတစ္လွည့္၊ ျမားလာရာ လမ္းေၾကာင္းကိုတစ္လွည့္ ေသျခာၾကည့္တယ္..။ ျခေသ့ၤက ျမားကိုဘာမွမလုပ္ဘဲ ေနရာကထျပီး ျမားလာရာလမ္းေၾကာင္းအစြန္းရွိ ရန္သူကိုတိုက္ခိုက္ဖို႕ တစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္းျပီး ေလွ်ာက္လာတယ္။
ဒါေၾကာင့္..........
ကိုယ့္ကို ေျခာက္လွန္႕ခံရတဲ့ ခဲလံုးကို လိုက္ကိုက္ေနတဲ့ ေခြး................
ကိုယ့္ကို ရန္ျပဳလာတဲ့ ျမားကို လွစ္လွ်ဴရႈျပီး ျမားလာရာ လမ္းေၾကာင္းရဲ႕
ဟိုဖက္မွာရွိတဲ့ အဓိကရန္သူကို တိုက္ခိုက္တတ္တဲ့ ျခေသ့ၤ..............။
ေခြးကေတာ့ ေခြးပါပဲ.........ဒီလိုပဲ
ျခေသ့ၤကလဲ ျခေသ့ၤပါပဲ.....။ ဒါေၾကာင့္မို႕လို႕လဲ ျခေသ့ၤက ေတာဘုရင္ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ေလာကၾကီးမွာ ဒီလိုပါပဲ..။
ကိုယ့္ဆီေရာက္လာတဲ့ ျပႆနာေတြကို အတင္းတြန္းထိုး တိုက္ခိုက္တတ္လား.....။ ျပႆနာရဲ႕အစကိုရွာျပီး ေျပလည္ေအာင္ေျဖရွင္းတတ္လားဆိုတဲ့ လူႏွစ္မ်ိဳးကြဲသြားပါတယ္...။
ဒါေၾကာင့္ ျပႆနာနဲ႕ေတြ႕တိုင္း သင့္ကိုယ္သင္ ေမးၾကည့္ပါ။
ငါဟာ ျခေသ့ၤလား...........
ေခြးလား..............။
အေျဖရလာပါလိမ့္မယ္။ ။
No comments:
Post a Comment