“ တို႔တိုင္းျပည္ ”

ထေလာျမန္မာ၊ အိုျမန္မာတို႔
တို႔ရြာ တို႔ေျမ၊ တို႔ရြာေျမဝယ္
ေစတီ စပါး၊ မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလဲ၊ တမြဲမြဲႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလွ်င္
ယာစကားမ်ိဳး၊ တညိဳးညိဳးႏွင့္
ပုထိုးျမင့္ေမာင္း၊ ေက်ာင္းၾကိဳေက်ာင္းၾကား
လွည့္လည္သြားလွ်က္
မစားေလရ၊ ဝမ္းမဝ၍
ဆြမ္းမွ်မတင္ႏိုင္ ရွိမည္တည္း။

ထေလာျမန္မာ၊ အိုျမန္မာတို႔
တို႔ရြာ တို႔ေျမ၊ တို႔ရြာေျမဝယ္
ေရခ်ိဳေသာက္ရန္၊ ျမစ္ေခ်ာင္းကန္ႏွင့္
သီးႏွံခ်ိဳမ်ား၊ မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလဲ၊ တမြဲမြဲႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလွ်င္
ျမင္သာျမင္ရ၊ မစားရ၍
ေလာကျပိတာၱ ျဖစ္မည္တည္း။

ထေလာျမန္မာ၊ အိုျမန္မာတို႔
အားမေပ်ာ႔ႏွင့္၊ မေလွ်ာ႔လံု႔လ
သူကစ၍၊ ငါကအားလံုး
လက္ရံုးျမားေျမာင္၊ ေဆာင္ၾကေလေလာ့
ဤေျမ ဤရြာ၊ ဘယ္သူ႔ရြာလဲ
ဤယာစပါး၊ ဘယ္သူ႔စပါးလဲ
ထားေလာ့ တာဝန္၊ ပြန္ေလာ့ လုပ္ငန္း
ဥာဏ္ေရွ႕ပန္း၍၊ တစ္ဝမ္းတစ္စိတ္
ညီေစသတည္း။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ